விநாயகர் சதுர்த்தி என்பது விநாயகப் பெருமானின் அவதாரத்தைக் கொண்டாடும் முக்கியமான விழாவாகும். இந்த நாளில் களிமண்ணால் செய்யப்பட்ட விநாயகர் சிலைகள் வீட்டிலும், பொதுப் இடங்களிலும் மற்றும் ஆலயங்களிலும் வைத்து சிறப்பான பூஜைகள் நடத்தப்படுகின்றன.
ஆனால் சில நாட்கள் வழிபட்ட பின், அந்த சிலைகளை நதிகள், கடல், ஏரிகள் போன்ற நீர்நிலைகளில் கரைத்து விடும் பாரம்பரியம் உள்ளது. இதற்குப் பல ஆன்மீக, தத்துவ, சுற்றுச்சூழல் அடிப்படைக் காரணங்கள் உள்ளன.
இதுகுறித்து மேலும் விரிவாக நமது ஓம் நமசிவாய ஆன்மீக குழுவின் மூலம் தெரிந்து கொள்ளலாம்.
1. ஆன்மீக மற்றும் தத்துவக் காரணங்கள்
அவதாரத் தத்துவம் :
விநாயகர் சிலை மனிதர்களுக்கு ஒரு தற்காலிக தெய்வீக வடிவமாக விளங்குகிறது. சிலை வழிபாடு நிறைவடைந்த பின், அந்த தெய்வீக சக்தி மீண்டும் இயற்கைக்கு (பிரபஞ்சத்துக்கு) திரும்பிச் செல்கிறது என்பதை குறிக்கிறது.
அநித்யம் (நிலையாமை) :
வாழ்க்கையில் எதுவும் நிரந்தரமல்ல; அனைத்தும் பிறப்பு – வளர்ச்சி – அழிவு என்ற சுழற்சிக்குள் தான் உள்ளது என்பதைக் கற்றுக்கொடுக்கிறது. சிலை நீரில் கரையும்போது, மனிதன் எல்லாம் நிலையற்றது என்பதை நினைவில் கொள்ள வேண்டும்.
தெய்வீக சக்தி பரவல் :
சிலை நீரில் கலப்பதன் மூலம் விநாயகர் அருள் நீர்நிலைகளின் வழியாக உலகம் முழுவதும் பரவி எல்லோருக்கும் நன்மை பயக்கும் என்ற நம்பிக்கை உள்ளது.
2. பாரம்பரிய மற்றும் கலாச்சாரக் காரணங்கள்
களிமண் சிலை வழிபாடு :
பழங்காலத்தில் சிலைகள் களிமண்ணால் செய்யப்பட்டதால் அவை எளிதில் நீரில் கரையக்கூடியவை. இது இயற்கையோடு இணைந்த வழிபாட்டு முறையாக இருந்தது.
பண்டிகை நிறைவு சடங்கு :
ஒரு திருவிழா முடிந்த பின் அதை ஆன்மீக முறையில் நிறைவு செய்யும் அடையாளமாக இந்த நீர்நிலைகளில் கரைத்தல் செய்யப்படுகிறது.
சமூக ஒற்றுமை :
பொதுப் இடங்களில் வைத்து வழிபட்ட சிலைகளை ஒன்றாகக் கரைப்பது சமூக ஒற்றுமை மற்றும் கூட்டுத் திருவிழா என்ற உணர்வை ஏற்படுத்துகிறது.
விநாயகர் சதுர்த்திக்கு பின்னர் சிலைகளை நீரில் கரைப்பது, தெய்வீக சக்தி இயற்கையோடு மீண்டும் ஒன்றாகும் சின்னம், வாழ்க்கையின் நிலையாமையை உணர்த்தும் தத்துவம், சமூக ஒற்றுமையின் அடையாளம் மற்றும் இயற்கைச் சுற்றுச்சூழல் பராமரிப்புக்கான வழி ஆகும்.
